Streef naar je eigen perfecte rol.

Over communicatie.

Communiceren is (gelegenheid tot) uitwisseling van gedachten. Jonge kinderen tot 7/8 jaar doen het vanzelfsprekend en ongecompliceerd: ze vragen, en zijn met een half antwoord tevreden. Ze doen voorstellen maar gaan gemakkelijk om met een ander idee. Ze kwetsen elkaar, maar zonder rancune is er snel een sorry.

Op latere leeftijd en in de volwassenheid ligt alles gevoeliger. We hebben vele ervaringen, successen en teleurstellingen. Een (ruim) kader van waaruit we denken, spreken, luisteren, kortom: onszelf presenteren. Het loont om je eigen communicatie te bekijken; hoe jij zelf luistert, spreekt, aandacht geeft, etc.

Metacommunicatie heet dat, communicatie over de communicatie, kijken naar de wijze waarop de interactie verloopt: toon, onderliggende betekenissen… Het is verleidelijk om op de wijze van communiceren van de ander te focussen en de onduidelijkheden, onhandigheden of afwijzingen te ontdekken. Dat wordt een jij-bak en die gaat niet helpen. Ik zou je eerder willen aanmoedigen op je eigen communicatie te letten, want alleen je eigen rol kun je perfect spelen.

Je hebt vooral invloed op je eigen onhandig- en onhebbelijkheden. En geloof me, je communicatie is misschien meer mager (of minder effectief), terwijl je dat je partner aanwrijft. Is dat erg? Nee, we hebben allemaal op uiteenlopende terreinen veel te leren. Je kunt een slecht patroon in stand houden, maar je bent beter af met het erkennen dat je hierin wilt verbeteren. De ander zal dat zeker opmerken en waarderen en misschien als motivatie oppakken om naar zichzelf te kijken.

De volgende 4 acties kun je uitproberen:  

1) Zelfreflectie:
Oefen je bewust te worden van je communicatie. Luister naar je eigen woorden en je toon.

2) Eerst begrijpen, dan begrepen worden:
Luister naar de ander, net zo lang tot diegene zich gehoord voelt. Die boodschap gaat vóór de jouwe!

3) Geen aannames:
Verwacht niet dat de ander je begrijpt. Verwachtingen als: ‘dat snap je toch, dat spreekt toch vanzelf’, komen bedrogen uit. Het werkt niet (in blog Groetjes van Anna! meer hierover).

4) Timing:
Spreek niet terloops, wacht tot de ander de aandacht heeft, de ruimte om te luisteren en (misschien) antwoord kan geven. Als dit niet direct mogelijk is, zeg dan: “Ik wil je wat zeggen/vragen, maar dat kan best even wachten.” Ikzelf kondig het vaak aan met een briefje op de keukentafel. Werkt perfect!

Misschien zijn 4 acties teveel en past het beter bij je 1 actie intensief te oefenen. Doe dat dan 28 dagen intensief (Dit wordt chaining genoemd). Het idee dat je een stap wilt zetten is de grootste inspanning.