Ouderen, sla je krakende vleugels uit!

In januari 2018 werd ik 60.
Ja, ik heb zo af en toe te maken met kleine haperingen in mijn gestel.
Ja, mijn zoon ‘loopt’ me er uit, want hij is fysiek in de kracht van zijn leven.
Maar nee: wacht maar, jij komt nog wel, is niet mijn taal.

Het is al weer wat jaren geleden, dat ik ontdekte dat sommige mensen naarmate de jaren voorbijgaan afstand lijken te nemen van hun vitaliteit en kracht. De ouderdom komt vooral met gebreken in hun hoofd. Die ‘senioren’ delen graag hun pijntjes, beperkingen en overtuigingen. Wie niet alert is gaat er gemakkelijk in mee.

Heb je zo’n partner? Iemand die aan het opgeven is en de levenslust laat wegvloeien. Het is jouw keus of je er in mee gaat, of dat je toekomstgericht, energiek en nieuwsgierig wilt blijven.

Ken je deze? Wij ouderen, … en dan komt er wat, zijn alleen, doen niet meer mee, hebben weinig in te brengen, …
Wij ouderen. Het gaat de hele groep aan, is de suggestie. Maar geloof me, je hoeft geen deel uit te maken van die groep! Trek je plan, make your day, wees creatief, onderneem en laat je licht schijnen. Laat je liever uitschelden Jij spoort niet, vanwege je positieve drive, dan af te zakken in het negatieve patroon van de lamlendigheid.

Binnen de eigen relatie is de schade soms nog groter!
Ik hoop altijd, zeker als ik oud ben, dat ik zò ervaren ben in dit leven, dat ik relativeer en doe wat nodig is. In plaats daarvan gaan sommige partners elkaar in de weg zitten, van elkaar dingen verwachten, leunen op de ander, dagelijks parasitair gedrag vertonen. Ik ken er ook die elkaar voortdurend vliegen afvangen, pruttelen over kulletjes of de ander de eigen activiteiten niet gunnen.
Het is soms behoorlijk triest om te zien dat ondanks alle verworvenheden (mooi huis, kinderen, voldoende middelen en gezondheid) het geluk tussen de partners  zoekraakt.

Ik wil niet gemakkelijk bloggen; ik begrijp dat (chronisch)
zieken meer reden tot klagen hebben. Ik vraag me echter af of zij dat ook doen, maar mocht dat het geval zijn dan weten ze ook wel dat het niet helpt. In actie blijven, doelen stellen, je eigen ruimte blijven innemen, alert blijven op wat van jou is en wat niet en de ander durven confronteren met wat niet oké is. Ziehier het eenvoudige recept voor prettig oud worden.

Respect voor de ouderdom? Ja, maar onder voorwaarden wat mij betreft.

foto’s: HRW