Oordeel zelf en maak je keus!

Ik zat laatst met iemand te praten, .. Hans.
Zijn zoon en schoondochter zijn gescheiden en er zijn 2 jonge kinderen.
De ouders kunnen niet goed meer met elkaar communiceren. Zo gaat dat vaak. Maar vanwege de kinderen moet er natuurlijk met regelmaat worden afgestemd over van alles en nog wat.
Hans had vlak voor onze ontmoeting een telefoongesprek met zijn schoondochter. Hoe dat verliep  moest hij kennelijk even kwijt.

De schoondochter heeft jaren deel uitgemaakt van het gezin, maar dat is dus over. De genegenheid van Hans voor haar niet! Hij begrijpt zijn schoondochter wel, zoals hij ook zijn zoon begrijpt. En het belang van de kinderen, daar wil Hans zijn best voor doen.
Mooi! En moeilijk! Want hij is de enige.. De andere gezinsleden, zijn vrouw en twee andere kinderen hebben gekozen. Een keuze die Hans niet wil maken.
Hoe kun je het verleden zomaar wegdoen?
Waarom zou je ineens contacten verbreken, terwijl er geen ernstige dingen zijn gebeurd? Waar zit het (emotionele) voordeel van partij kiezen?
We zien het vaker zo gaan, ook in andersoortige conflicten.
Als je het veralgemeniseert:
Er doet zich tussen twee partijen iets voor en de omstanders kiezen. 
Een soort cohesieve reactie. Oude verbanden (zoals bijvoorbeeld het oorspronkelijke gezin) trekken samen. Je hoort bij de groep, kiest partij en bent dus tegen die ander. Wat ik vooral zie gebeuren is contact vermijden. Heel naar! ‘Ik spreek haar niet, ik wil haar niet meer spreken, dus ze is er niet meer.’ Maar dat laatste klopt niet. Deze mensen zijn er voortdurend, hoe we het ook ontkennen..

Hans heeft een andere keus gemaakt: Hij houdt contact met de schoondochter, omdat er gewoon geen reden is om dat niet te doen! Hij houdt vol en maakt zijn gezin duidelijk waarom. Moedig hoor, want je moet lef hebben en de sociale druk van je omgeving trotseren.
Maar Hans, weet dat ze zichzelf vragen zullen stellen. Weet ook dat ze het heel moeilijk vinden dat hij zijn eigen lijn durft te volgen. Je gezamenlijk afzetten tegen iemand is een veilige, solidaire keuze. Ik heb mensen zien oordelen, terwijl ze op geen enkele wijze bij het conflict betrokken waren. Veertigers, geen baby’s meer..
Ik heb tegen Hans gezegd: door jouw houding van niet oordelen en niet willen kiezen behoud je invloed op de situatie en die komt beide exen en je kleinkinderen ten goede.  Dat levert geen gemakkelijke gesprekken op, maar wel het weten dat je het beste met iedereen  voor hebt.
Ik heb veel waardering voor mensen die het aandurven hun onafhankelijkheid te bewaren, zelfs in het vizier van hun partner! ‘Ik vond het leuk toen je in ons gezin kwam. Nu is alles anders, maar ik zie nog steeds degene in je die je toen was! Jouw huwelijksproblemen of jullie conflict is mijn zaak niet. Natuurlijk, als opa of zijdelings betrokkene raakt het me wel, het heeft gevolgen, maar dat zal geen reden zijn je los te laten. Integendeel.’

Hier wat ervaringstips voor mensen die het gevoel hebben te moeten kiezen, de druk ervaren om  snel duidelijk te zijn over hun positie of zich meegezogen voelen in emotionele spelletjes en drama’s: 

• Jij kiest! Maak je keuze voor neutraliteit en spreek dat openlijk en vaak uit.
  Mijn onderneming heet niet voor niets Choice-Mediation.
• Maak de analyse alleen voor jezelf.
  Doe dus niet mee met gesprekken die gestuurd worden door emoties en die tot doel hebben de situatie te analyseren. De groep bepaalt in die situaties kort door de bocht wat goed en fout is. De veroordeling is daar. Het wij-gevoel ontspoort.
• Zet wèl als eerste de stap.
  Vaak moet de ander eerst maar eens iets goed maken.
  Zo zit jij niet in elkaar. Jij durft het initiatief te nemen, gewoon omdat je de interesse in de ander niet verloren hebt.
• Verdeel je aandacht over alle partijen door ze regelmatig te bellen of langs te gaan.
  Besef dat degenen die in het conflict zitten zich vaak verlamd voelen doordat ze er midden in zitten. Wat dacht je, hebben ze dan behoefte aan jouw steun? Meer dan ooit!
• Luister en verbind.
  Verbinden is niet hetzelfde als alles beamen. Je mag oprecht kritisch zijn.
  Besef dat door die houding je invloed maximaal is. De ander zal je daarvoor heel dankbaar zijn. ‘Jij ziet mij, je durft eerlijk te zijn, maar veroordeelt me niet.’
• Hou vol. Twijfel niet aan je oordeelloze houding en zorg voor consistentie. Het zal voor anderen niet gemakkelijk zijn om te zien hoe jij dat doet. Zij moeten steeds op hun hoede zijn (omdat je mensen toch altijd weer tegenkomt), terwijl jij ontspant en met iedereen kunt omgaan.
  Hoe heerlijk is dat!
• En als je durft, maak niet groter dan nodig! Kijk in een breder perspectief.
  Kijk dan naar de basale doelstellingen van dit leven. Gaan die misschien over het zichtbaar maken van de mooiste kant van ieder mens en over vergeving als die niet zo zichtbaar is?? 
  ‘Stel alles in het werk om met iedereen in vrede te leven.’
  (Groot Nieuws Bijbel, Romeinen 12:18)