Kinderen eerst graag!

Kinderen eerst graag!
Over wat je kunt doen bij ruzie maken in het bijzijn van kinderen.

Jullie kennen die berichten wel over vechtscheidingen, over de kinderen, hoe die lijden onder hun ouders.

Jij wilt gelukkig zijn?
Je kind(eren) ook. 
Jij wilt de regie houden?
Je kind wil dat ook … dat jùllie de regie houden!

Jullie zijn de coaches.
En je kind heeft recht op de beste coaches!
Hoe anders moeten zij de challenge van het leven leren aan te kunnen?
Hoe anders leren zij dat je ìn die uitdagingen gelukkig, ondernemend en zelfverzekerd kunt zijn?
Hoe is het met je, dat jullie het lef hebben risico’s te nemen ten koste van? ‘Het is niet anders’?? Het moet anders.

De stellen waar ik mee werk zitten slecht in de relatie. Ik ben dan alert op de kinderen, als die er zijn. ‘Ik sta pal achter ze,’ zeg ik dan. Dat begrijpen en waarderen ze. Ze wèten dat ruzie in het bijzijn of op de achtergrond van kinderen belastend is. ‘Zeer onveilig’, zeg ik dan.
‘Stoppen. Mag niet meer gebeuren!’ Ik ben voor dergelijke directieve taal nog nooit weggestuurd! De negatieve interactiecirkel moet als eerste worden doorbroken. Dat geldt in alle EFT therapie, maar zeker als er kinderen in het spel zijn.

Zo bij de start van het nieuwe jaar, zou dit het beste voornemen kunnen zijn: We maken alleen ruzie als de kinderen op tenminste 50 meter afstand zijn!

O ja, alle ouders hebben wel eens een meningsverschil, woorden, frustratie, een ervaring die gekwetst heeft. Een keer flink in de emotie schieten is prima. Kinderen mogen best zien dat hun ouders mensen zijn met gevoelens en al! Lopen de emoties hoger op dan gebruikelijk, dan schrikken kinderen evengoed! Weet dat. Het onveilige gevoel zal snel wegebben als het een incident is. Het mag er zo eens een keer zijn. Dat kun je achteraf ook bespreken en uitleggen. Zodra het een patroon wordt in huis, gaan jullie over de grens!

7 Tips voor ouders met kinderen die slecht in de relatie zitten:

1
Oefen bewustzijn! (belangrijkst punt om te ontwikkelen)
Er is spanning. Zijn er kinderen in de buurt?

2
Er vallen woorden.
Spreek uit: ‘Dit gaat ons niet helpen!’
Kan je tegenstander dit horen?

3
Zo ja, dan zou er een staakt het vuren moeten ontstaan. Die moet 100% zijn.
Zo nee, doorbreek dan de negatieve interactiecirkel, neem verantwoordelijkheid en verlaat de situatie. 
(Geen rotopmerking nog even, niet met de deuren slaan, geef een geruststellende verklaring voor je vertrek, zoals ‘Ik loop even naar de brievenbus.’ Buiten mag je ontladen.

4
In de time-out die ontstaat ga je bij jezelf te rade! Neem alle verantwoordelijkheid!
Blijf niet mokken over de slechtheid van je partner, maar voel je pijn en teleurstelling.
Vraag je af: wat voel ik echt? (bijvoorbeeld eenzaamheid, teleurstelling, pijn, moedeloosheid, …) Adem diep in that state of mind. Loving what is!
Dit is dus nu gaande met mij.
Ik durf dit te voelen.
Het mag er zijn.

5
Huil!
Bel een vriend.
Roep de herinnering op hoe het vroeger was, toen jullie nog ‘goed’ waren
Neem je voor dat beeld te willen heroveren.

6
Pas als je het aankunt, stap je weer in het contact.
Bij terugkomst verleng je het staakt het vuren.
Je opent het contact met iedereen die in huis is, ook als ze in andere kamers zijn.

7
Je weet dat er nog veel moet gebeuren!
Je weet ook dat jullie incident een kleinigheid is in de wereldorde (relativeren).
Je durft tegen je partner te zeggen: ‘We hebben goed voor de kinderen gezorgd.
We hebben onze rol als coach genomen.’
(Spreek dit werkelijk uit.)
Dat is een winstpunt voor het hele team!

8
Blijf niet samen worstelen. Zoek op tijd hulp.
Met mij of met een ander!

Een mooi 2018 gewenst! Zoek verbinding!

Gert-Jan