Jouw mening laat me koud, kwal!

• Ben jij je bewust van je oordelen?
  Oordeel of veroordeel je vaak?
  Heb je idee waar dat vandaan komt?
• Welke oordelen heb je zoal?
• Welk bezwaar kleeft er aan oordelen?
  Wat zijn de gevolgen van oordelen?
• Heeft oordelen een functie?
• Wie profiteert er van jouw oordeel?
• Over wie gaat het oordeel, over de ander of over jezelf?
  Wat gebeurt er als je het oordeel omkeert?
• Hoe kun je niet-oordelen?

Een oordeel zegt meestal meer over degene die het geeft dan over degene die het ontvangt. Maar hoe laat je jouw oordelen los? 

Oordelen, wat houdt het eigenlijk in?
Ze bestaan wel, mensen die niet oordelen. Schrijfster en spreker Byron Katie is zo iemand. Een zeldzaam vredig en duidelijk mens. Zij is expert in het omgaan met en het slechten van oordelen – omwille van een heldere, open communicatie. En die open communicatie krijg je alleen door niet te oordelen. Hoe doe je dat? Daarvoor moet je eerst begrijpen wat oordelen precies inhoudt. Feitelijk is een oordeel een mening over hoe iemand is of handelt. Een oordeel valt of staat met een vergelijking, waarbij de ‘gever’ zich als bron van redelijke normen beschouwt.

De valkuil van het vergelijken
Soms oordeel je over anderen om jezelf beter te voelen.
‘Als hij het fout doet, doe ik het dus goed.’
‘Als zij lelijk is, ben ik dus knap.’
Vergelijken doe je meestal onbewust – de hele dag – en elke vergelijking is een oordeel. Wat voor Byron Katie en inmiddels misschien miljoenen mensen wereldwijd duidelijk is, is dat de meeste vergelijkingen ongelukkig maken. Je hebt de neiging jezelf te vergelijken met iemand die het ‘beter’ heeft of die ‘beter’ is, maar dat is eigenlijk een oordeel over jezelf. Of je hebt binnen een paar seconden je mening klaar over iemand: zij is leuk of hij is dom, dat is een fout kapsel of hij heeft mooie tanden, zij is sympathiek of hij is een… (Vul het zelf maar in.) Oordelen zegt dus meer over jou (de gever) dan over de ander (de ontvanger).

Katie stelt haar publiek bijzonder eenvoudige vragen om de oordelen te ontmaskeren en ontkrachten. Als jij een oordeel velt over een ander vraagt zij je slechts: “Is dat waar?” En zo nodig: “Hoe weet je dat?” In het licht van een dergelijk onderzoek verdwijnen alle oordelen over anderen en hun gedrag als sneeuw voor de zon.

Acceptatie
Ben jij ook opgevoed binnen het kader van wat jouw ouders, leraren of zelfs geestelijken als goed of slecht bestempelden? Door je diepliggende behoefte om te overleven, om liefde, waardering en affectie te krijgen, deed je je best om volgens de vaak onduidelijke richtlijnen van anderen te leven. Maar stond dit los van wat jij diep van binnen voelde dat waar was? Wat weinigen van jongs af aan geleerd is, is dat iedereen uniek, prachtig en inherent anders is dan anderen. Kun je je voorstellen wat een verschil dát besef zou hebben gehad in jouw kinderjaren?

Hoe kom je ervan af?

Stel je eens voor hoe het zou zijn als je je niet meer druk hoefde te maken over wat anderen fout doen of wat anderen vinden over wat jij mogelijk fout doet. Zou dat opluchten, ruimte geven? Zou je dan (veel) positieve energie kunnen geven? Toch kost het je moeite je te weerhouden anderen te beoordelen. Hoe kom je ervan af? Richt je aandacht op het positieve van een ander.

Een voorbeeld. Hoewel je je ergert omdat hij een grote mond heeft, kom je er toch achter dat hij eigenlijk een groot hart heeft.
Je hebt de keuze: of je richt je op ‘de grote mond’ of op ‘het grote hart’. Welke is meer bevredigend en biedt meer mogelijkheden in de communicatie?

Kijk naar de gelijkenissen
Mensen lijken verrassend veel op elkaar. We hebben veelal dezelfde basisbehoeften en verlangens. Misschien zien we er qua uiterlijk anders uit, maar van binnen willen we allemaal hetzelfde: we willen allemaal lachen, blij en gelukkig zijn. Toch ligt de focus al te vaak op de verschillen. Cultureel bepaald? Misschien wel. Toch heb je de keuze – zodra je het proces in de gaten hebt. Door ‘het goede’ in iemand te zien, los je veel (voor)oordelen op. Door de ander te begrijpen, lost de rest van de oordelen ook op. Uiteraard is het makkelijk iemand te beoordelen die je niet kent; dat is onpersoonlijk. Maar het wordt moeilijker als je inziet dat er achter een oppervlakkig oordeel een persoon van vlees en bloed schuilt, iemand net als jij.

Auteur Stephen Covey vertelt het verhaal over hoe hij in de metro zit tegenover een man met zijn drie kinderen. De man is diep in gedachten verzonken, terwijl de kinderen rondrennen en schreeuwen. Coveys frustratie over de herrie groeit. Uiteindelijk vraagt hij geërgerd aan de vader zijn kinderen in toom te houden. De man excuseert zich en antwoordt: ‘Ja, ja, de kinderen… Tja, we komen net uit het ziekenhuis waar hun moeder zojuist is overleden.’ 
Onze les? Realiseer je dat achter ieder mens een verhaal schuilt, vóórdat je oordeelt.

Voordelen
Het grootste voordeel van minder oordelen is de ruimte die het je oplevert om te focussen op het positieve. Dit geeft ruimte in je hartstreek – wat sowieso gezond is. Energie besteden aan de tekortkomingen van anderen is eigenlijk heel vermoeiend. Je kunt deze energie wel beter gebruiken! Waarvoor? Om jouw dromen en doelen te bereiken. Daar heb je uiteindelijk veel meer aan. En als iedereen dit zou doen, word jij ook niet meer negatief beoordeeld. Dit scheelt een hoop negatieve emoties in je leven.

Hoe oordelen de communicatie belemmeren / David Bloch
http://www.ontwikkelzelf.nl/index.php?id=4&item_id=4483#replies
Het artikel, behalve de vragen bovenaan, is in z’n geheel overgenomen!

Schrijf je in het commentaarveld hieronder?
Graag!