Hoe meer ik, hoe beter!
Helpend communiceren begint met weten dat gevoelens, wensen, behoeften of gevolgen voor jou altijd geuit mogen worden. Toch?
Maar ik wil hem ontzien, dus zeg ik het niet (en zo onthoud je hem jouw wereld).
Hij trekt het zich aan, als ik dingen uitspreek (dat is van hem, dus daar moet hij mee aan de slag).
Het is niet belangrijk genoeg … ach laat maar (tot het groter wordt?)
Ik wacht op het geschikte moment. Soms wel gewenst, ja. Of laat je het later toch maar zitten?
Dit gebeurt met de ander:
Het geeft me een gevoel van meerwaarde als je wèl je gevoel uitspreekt!
Als ik het weet, kan ik er rekening mee houden.
Ja, ik vind het soms moeilijk om te horen, maar ik wil er wèl voor je zijn!
Ik moet leren het niet persoonlijk op te vatten wat jij deelt.
Jouw gevoel is van jou. Het is fijn om te delen, maar ik kan je onlust en onrust niet voor je wegnemen. Toch wel! Het effect van delen maakt dat het er mag zijn. En wat er niet mag zijn blijft, wat er mag zijn verdwijnt!
Snap je de voorbeelden?
Je mag wat mij betreft dus alles zeggen, zolang het maar vanuit een zuivere ik-boodschap is.
De tegenhanger is de jij-bak!
Ben je weer zo laat en zit ik weer te wachten!
Jij maakt me onzeker.
Het is altijd hetzelfde als ik je iets vraag!
Ik ben jouw controle zo zat.
Soms gebruikt iemand het woord ik, maar is er echt geen sprake van een ik-boodschap.
Wie vanuit zijn ik een gevoel uitspreekt, laat zich kennen – in positieve zin!
Onrust Ik voel me nerveus, maar weet niet waarover.
Angst Ik was jaloers toen ik je met haar zag praten.
Twijfel Ik heb het niet naar mijn zin op het werk. Ik weet niet wat ik er mee moet.
Verdriet Zijn diagnose is niet gunstig en daar heb ik het moeilijk mee.
Boosheid / frustratie Een bon van €160 en ik had niets in de gaten! Lekker dan!
Teleurstelling Ik vond het zo jammer dat ik gisteren niet even je stem hoorde.
Behoefte Zou je dat klusje kunnen uitstellen? Ik ga nu liever iets anders met je doen.
Schaamte Ik vond het wel lastig toen jij dat seksueel getinte grapje maakte.
Bezorgdheid Ik ben niet gerust op je drankgebruik
Het gewenste antwoord op dergelijke boodschappen bestaat vooral uit interesse (empathie), een luisterend oor, betrokkenheid, oogcontact, verbinding … en vaak niet uit (ant-)woorden, oplossingen of goede raad, hoewel vrijwel altijd goed bedoeld. Knikken mm-mm , in de armen nemen kan voldoende zijn.
Soms vraagt de oprechte ik-boodschap wel om een reactie. Je zegt iets om de ander in beweging te krijgen (zoals bij de laatste 4 voorbeelden).
Blijf er alert op dat je tijd en ruimte geeft voor een antwoord. Zodra het dwingend wordt (Jij vindt je klusjes altijd belangrijker …) is je oorspronkelijke boodschap geladen en sta je aan het begin van een nieuwe negatieve interactiecirkel.
Hoe spreek jij je binnenwereld uit op de juiste toon en zonder beschuldiging?
En wanneer ga jij luisteren naar je partner, er op vertrouwend dat diegene het zelf op kan lossen?
Foto’s: G-J Gedächtniskirche, Berlijn 10-2018
Geef een reactie