Freek en EFT
Scheidingsmediation en relatietherapie, twee vormen van begeleiding.
De situatie waarin het één gevraagd wordt of het ander lijkt voor de hand te liggen: of partijen nog mogelijkheden zien of niet..
Freek is relatietherapeut. Ik ken hem al 20 jaar, maar niet heel goed. Onze wegen kwamen meerdere keren samen, maar een hechte band hebben we niet.
Ik wilde meer achtergrondkennis opdoen over beroepen die aangrenzend zijn bij familiemediation. Freek leek me een leuke ingang.
Ik las zijn website en belde hem voor een interview.
Hij reageerde verrast – ik ben nog nooit geīnterviewd – maar niet onwillig. Ik zette door. Op een mooie oktoberdag zat ik in zijn woonkamer.
EFT, dat is zijn passie.
En nog niet zolang. Het lijkt wel of hij na zijn pensionering opbloeit om mensen bewust te maken van hun ‘duivelse dialogen als gezamenlijke vijand’, met als doel een weg te vinden die verbindt in plaats van verder verdeelt.
Freek heeft na zijn studie psychologie gewerkt in diverse functies, in een bemiddelende rol, maar ook als gezinstherapeut. Eenmaal met pensioen oriënteerde hij zich op de nieuwste inzichten in zijn vakgebied en op de vraag wat hij zou willen. Hij stuitte op EFT en het liet hem niet meer los. In ons gesprek werd duidelijk hoe dat komt. Door zijn eigen ervaringen met problematische relaties heeft hij al lange tijd het verlangen om anderen te helpen die ook zijn vastgelopen in hun relatie.
EFT, Emotionally Focussed couple Therapy.
Een mens heeft een basisbehoefte aan hechting. Zoogdieren zoeken veiligheid en geborgenheid in de groep. Dat ‘programma’ hebben we in ons. Als de vervulling van deze behoefte wegvalt, ontstaat er paniek. De reactie is eerst (vaak verdrongen) angst, verdriet of schaamte, en in tweede instantie, vooral zichtbaar, boosheid. Er ontstaan conflicten.
Fight (aandringen/vechten) or flight (vluchten/terugtrekken) zijn de reacties van zoogdieren op onveiligheid. Het aandringen/vechten van de één leidt vaak tot het terugtrekken/vechten van de ander en andersom. Mensen zijn zich er niet van bewust dat ze hun partner en zichzelf klem zetten in zo’n patroon.
De therapie begint met het leren herkennen van het eigen patroon . Als mensen ervan bewust worden dat zij niet elkaar maar het patroon de schuld moeten geven van de ruzies, begint de de-escalatie.
Freek bespreekt altijd de jeugd van zijn cliënten, om vormen van hechtingstekort te signaleren. De manier waarmee iemand in zijn jeugd is omgegaan met een gemis aan veilige hechting neemt hij mee naar de relatie met zijn partner. Door dat gemis in zijn jeugd kan hij zich (onbewust) zo opstellen dat hij dat gemis opnieuw oproept en vervolgens zijn partner verwijt dat hij hem/haar tekort doet.
Geīnternaliseerde ervaringen met een gemis aan veilige hechting worden op die manier geprojecteerd op de partner.
Bij zo’n gemis ontstaat het verdriet ‘ik tel niet mee’. Als je dat verdriet als kind niet kon uiten dan kan dat verdriet uiteindelijk als boosheid naar je partner worden geuit. Dit maakt dat de ander zich klemgezet voelt als ‘schuldige’ van dat gemis. Nà de bewustwording van het patroon waarmee men elkaar klem zet ontstaat er ruimte voor bespreking van de onderliggende diepere gevoelens zoals gevoelens van afwijzing, verlatingsangst, schaamte, verdriet en eenzaamheid. Vervolgens kan het verlangen naar een veilige emotionele verbondenheid tot zijn recht komen.
Freek zoekt regelmatig naar de juiste woorden, in de hoop dat hij haast academisch kan uitleggen hoe het werkt. Hij verontschuldigt zich misschien niet volledig te zijn, maar dat is niet nodig.. Ik zie een man die vanuit compassie, zoekend naar de mogelijkheden om mensen de gelegenheid te bieden hun kwetsbare gevoelens met elkaar te delen. Om hen vanuit een gedeeld gemis aan veilige verbondenheid te begeleiden naar steeds meer vertrouwen en nabijheid. Waarbij de vraag: ’Ben je ervoor mij als ik je nodig heb?’ met een hartverwarmend ja beantwoord zal worden.
Dat goedmaken lukt niet altijd. De stellen die Freek begeleidt variëren in leeftijd van 20 tot 70 jaar, Ze hebben een relatie die tussen de 1 en 40 jaar heeft geduurd.
Ontbreekt de wil om er uit te komen en wordt er onvoldoende vooruitgang gemaakt dan zal hij voorstellen de relatietherapie te stoppen. Wanneer men echt wil meewerken aan de therapieopzet dan voelen de partners, in zeker 70% van de gevallen, zich na de therapie (weer) emotioneel verbonden met elkaar.
– – – mail – – – – – – – – – – – –
Ha Freek,
Een heel waardevolle ervaring! Bedankt!
G-J
– – – mail – – – – – – – – – – – –
Hoi Gert-Jan,
Zoals beloofd stuur ik hierbij een link naar een youtube filmpje van Sue Johnson de ontwerper van de EFT relatietherapie. Hierin legt ze, veel beter dan ik 🙂 uit wat de filosofie achter de aanpak is.
Ik vond het trouwens heel leuk om over mijn “passie” geïnterviewd te worden.
Groeten,
Freek
Geef een reactie